Χαλύβδινος είναι ο λέβητάς σου.
Τα υγροποιημένα καυσαέρια είναι έτσι κι αλλιώς διαβρωτικά, αλλά η υγροποίηση εξαρτάται πολύ περισσότερο από τη θερμοκρασία των καυσαερίων (ρύθμιση καυστήρα) και τη μόνωση ή όχι της καμινάδας, και λιγότερο, δευτερογενώς, από τη θερμοκρασία του νερού στο λέβητα (στο βαθμό που αυτό επηρρεάζει τη θερμοκρασία των καυσαερίων). Οπως και να έχει, μιλάμε για μεταβατική φάση που δε κρατάει πολύ, και στην οποία η θερμοκρασία εκκίνησης του κυκλοφορητή μικρό ρόλο παίζει, δεδομένου ότι όσο ψηλά και να τον ξεκινήσεις, αρχικά κρύο νερό θα γυρίσει.
Για να μην το κουράζουμε, για το συγκεκριμένο τύπο λέβτα μια θερμοκρασία εκκίνησης της τάξης των 30°C είναι λογική. Καλό θα είναι βέβαια αν υπάρχει η δυνατότητα αυτή να μετρηθεί κάπως πιο αξιόπιστα από την ένδειξη του κουμπιού του θερμοστάτη (που μπορεί να έχει και μεγάλη υστέρηση και μεγάλη απόκλιση), ή ακόμη και του θερμομέτρου της μονάδας - το οποίο επίσης μπορεί να έχει και υστέρηση και απόκλιση, αλλά σαφώς μικρότερη του θερμοστάτη.
Σε κάθε περίπτωση, βγάλε το επάνω καπάκι της μονάδας, εντόπισε το κυάθιο που είναι τοποθετημένα τα πουράκια, σπρώξε τα τέρμα μέσα αν δεν είναι, και στρίμωξέ τα / γέμισε τα κενά όσο είναι δυνατόν με τσαλακωμένο αλουμινόχαρτο, ώστε να εξασφαλίσεις τη μέγιστη δυνατή θερμική αγωγιμότητα με το σώμα του κυαθίου (εναλλακτικά κάποιοι το γεμίζουν με ορυκτέλαιο, αλλά δεν συμφωνούν όλοι με αυτή την τακτική).