Χωρίς καμμία διάθεση να σε αμφισβητήσω ή να αντιδικήσω (respect είναι το λιγότερο που μπορώ να πω), αυτά που έγραψα παραπάνω προέρχονται από σχετικό άρθρο του Elektor (το οποίο διάβαζα φανατικά και σεβόμουν πολύ, κάποτε) προ αμνημονεύτων ετών. Απέδιδε το (λευκό) θόρυβο που παράγουν οι αντιστάσεις στις κρούσεις των ηλεκτρονίων λόγω θερμικής κίνησης, και τη σχετική υπεροχή των metal film (α) στον συγκριτικά πολύ μικρότερο χώρο λόγω γεωμετρίας (film αντί συμπαγής κύλινδρος) αλλά και (β) στη διαφορά του ίδιου του υλικού, που και τα δύο συντείνουν στο να είναι πολύ λιγότερες οι συγκρούσεις. Πειραματικά, χωρίς καν όργανα, αλλά και μόνο με το αυτί, η διαφορά ήταν όντως εμφανής όταν δοκίμασα το ίδιο προενισχυτικό στάδιο κεφαλής κινητού μαγνήτη (για την ιστορία, το Naim Nac 32) αρχικά με απλές άνθρακα 5% και στη συνέχεια με metal film 1%. Εγινε αλλαγή των αντιστάσεων στην ίδια πλακέτα, με όλα τα άλλα εξαρτήματα ίδια, και ο ελάχιστος θόρυβος που υπήρχε αρχικά, εξαφανίστηκε.